top of page
Bu ütopya yetmemek ile başladı. Öğrenecek çok şey vardı. Ama öğrenme metotlarından birçoğunu benimseyemedim. Sanki lisede eğitim hayatım son güne bırakılmış proje gibiydi. İlk üç yıl şunu şöyle yapsam, bunu böyle yapsan derken geçti. Son yılda son geceye bırakılan projeler gibi baştan savma geçti. Mezuna kaldım. O da bütünlemeye kalmak gibiydi.Üniversitede Şehir ve Bölge Planlama eğitimi ile başlayan bir serüvende yetmemek sorgulamaya büründü. Sorguladıkça yetmemeye geri döndü. 
Kente yapılan hiçbir müdahale yeterli değildir. %100 mutlu bir kent yoktur. Her şeyi doğru yapan bir disiplin yoktur. Her disiplin gelişmeye, geliştirmeye mecburdur.
Doktor eğer ki işini doğru yapmazsa ya da yapamazsa 1 kişi ölür. Fakat bir mühendislik ya da mimari disiplin onlarca, yüzlerce hatta binlerce kişinin hayatından 
sorumludur. Bu yazdıklarımı "O zaman mimarlar, mühendisler doktorlardan üstündür." gibi yorumlayan varsa lütfen sayfayı terketsin. 
Faculty of Mimarlık ütopyası bu olaylar ve 
olgular çerçevesinde büyüyecek. Kente ve kentliye yüklenen değer için. En iyisi değil bir adım ilerisi için. Üzülerek söylüyorum dostlarım bir adım ilerisi her zaman var.
Faculty of Mimarlık ütopyasının web sitesinde yazar olabilirsiniz. Ya da forum üzeriden paylaşımlar ile hem öğrenip hem öğretebilirsiniz. Faculty Of Mimarlık ütopyası benim değil sizlerindir. İçeriklerinizle, desteklerinizle, eleştirilerinizle büyüyen bu ütopya aynı formatına devam edecektir.   
Merhaba arkadaşlarben Kıvanç KIRLI Faculty of Mimarlık ütopyasınını yazarı ve ilk öğrencisi.
bottom of page