"İçine koyacak bir şeyiniz varsa, bir günün bin cebi vardır."
Bugününüzü ne kadar dolu dolu yaşarsanız o kadar yer açar size. Zihniniz gibidir yaşadığınız şeyler. Esnektir. Doldukça, doldurdukça daha çok genişler.
Siz ne zaman bittiğini, tükendiğini düşünseniz o zaman bir cep daha gösterir. "Daha sonuna gelmedin" der. " Daha öğreneceklerin bitmedi."
Siz sanırsınız ki, ceplerim çok doldu, çok ağırlaştı. Ama en çok ihtiyacınız olduğu anda orada olduğunu hatırlarsınız. Yardım eder size. İşte bu tecrübedir.
Yaşanmışlığın tekrarı belki de.
Bir oyunda yenilirken, aynı zamanda nasıl oynayacağınızı öğrenmeniz gibidir işte.
Yenilginiz bir kaybediş değil, bir kazanıştır aslında. Bunun farkına vardığınızda kazanmaya başlarsınız.
En iyi başarılar, en büyük hayal kırıklıklarının ardından gelmez mi zaten? En parlak ışık da en zifiri karanlıktan gösterir kendini.
Olumsuzluklarla karşılaştığınızda yapacağınız ilk şey pes etmek değil, daha iyisi için uğraş vermeniz gerektiğini hatırlamak olmalı. Bir ikaz olarak değerlendirmelisiniz hatta.
İşte bu öz eleştiridir.
Yaptığınız bir şeyi ne kadar eleştirirseniz, iyi olma yolunda o kadar ilerlersiniz. Mimarlıkta da bu böyledir.
Mimarlık matematik gibidir. Ama matematik değildir. Net sonuçları yoktur. Kesin çözümler yoktur. İki kere iki değildir mimarlık.
Alternatifler vardır mesela. Deneme yanılma ile daha iyi sonuçlar elde edebilirsiniz. En iyi yoktur. Çok güzel vardır ama mükemmel yoktur mimarlıkta.
Ne kadar geliştirebilirseniz o kadar yaklaştırabilirsiniz mükemmele.
Bu yüzden projeniz ne kadar eleştiri alırsa "o kadar iyidir" değil, "o kadar iyileşir". Her şey bu eleştirilerin sizde olan dönüşlerine bağlıdır. Eleştiriler yönünde değişim ve iyileştirmeye gitmezseniz bu sizin en büyük eksinizdir zaten. Bir yere varamazsınız.
O kadar uğraş verdiğiniz projeler hocanız beğenmedi diye boşa gitmiş değildir. Tam aksine, beğenmediğinde daha çok şey öğrenirsiniz. Tabi değerlendirebilirseniz. İşte bu gelişimdir.
Bu yüzdendir ki, mimarlıkta hep kendinizin öğrendiğini, kimsenin size bir şey öğretmediğini hissedersiniz. Yalnız kaldığınızı sanırsınız. Zorlanırsınız.
Oysa bilmeniz gerekir ki karşılaştığınız her eleştiri, her jüri fark etseniz de etmeseniz de size kocaman bir artı olarak geri döner.
"Eksilerinizi görüp düzeltmek artı bir değil artı ikidir."
Bol "Artı iki" li günler dileğiyle