Hani bazen olur ya böyle içinizden çalışmak gelmez, yapmanız gerekenleri bir türlü yapamazsınız, masanın başına oturur ama yapmanız gereken dışında her şeyi yaparsınız(sosyal medyada takılmak gibi…). İşte uzun zamandır tam olarak bunu yaşıyorum. Özellikle projelerde. Artık buna dur demenin vakti geldi dedim ve kendime söz geçirmek için uygulayabileceğim yöntemler aramaya başladım. Bulduklarımdan en etkili olan 3 başlığı da sizler için yazdım. Başlamadan önce ekleyeyim. Tabi ki bu maddeler herkeste farklı etki oluşturabiliyor. Kimisinde etkili olurken kimisinde hiç etkisi olmuyor. Bende ise en etkilisi üçüncü maddeydi. Diğer iki maddeyi arada sırada uyguluyorum, çoğu zaman işe yarıyorlar. Eğer olur da siz de denerseniz deneyimlerinizi lütfen yorum olarak paylaşın. Hadi şimdi maddelere hep beraber bakalım:
1- Beş saniye kuralı
Çocukken hep 1,2,3 diyerek oyuna başladığımızı hatırlarsınız ya da yarışmacıların yarışa başlamadan önce bir geri sayım yaptıklarını bilirsiniz. Aslında bunların hepsi aynı prensibe dayanıyor. Hedefimiz olan sayıyı ya da rakamı söylememiz bizi o işi yapmaya itiyor. Masanın başına oturuyorsunuz, kalemi elinize alıyorsunuz ve 5’ten geriye saymaya başlıyorsunuz. Tam 0 dediğiniz anda işe başlıyorsunuz. Tabi ki bunun 5 olması gerekmiyor, siz kendinize göre 10’dan ya da 3’ten geriye de sayabilirsiniz. Bu yöntem oldukça işe yarıyor.
2- Yapılacaklar listesi oluşturmak
Hepimiz zaman zaman alışveriş ya da yapılacaklar listesi hazırlıyoruz. Fakat şimdi bahsedeceğim liste daha basit maddelerin olduğu bir liste. Yani listemize ‘proje yap’ yerine ‘kesit çiz’, ‘planları boya’ gibi daha kısa süreli işleri yazmak daha etkili oluyor. Hatta işi biraz daha abartıp ‘bilgisayarı aç’, ‘AutoCAD ‘ e tıkla’ gibi saniyelik işleri yazanlar da varmış. Her işi yaptıktan sonra yanına tik atmak ya da üstünü çizmek de motivasyonu artırıyor.
3- Zorunluluk oluşturmak
Bu maddemizde yapay gerçek bir buluşma ayarlıyorsunuz. Peki nedir bu yapay gerçek buluşma? Şöyle ki, örneğin yapacağınız projenin salıya yetişmesi lazım, düşüncelerini benimsediğiniz ve buluşmayı iptal edemeyeceğiniz birisiyle pazartesi için proje konuşmak üzere buluşma ayarlıyorsunuz. Böylece sorumluluk duyduğunuz bu kişiye karşı mahcup olmamak için işlerinizi sanki pazartesiye kadar yetişmesi gerekiyormuş gibi düşünüyorsunuz. Yani burada yapay gerçek olan bu buluşma çalışmak ve çalışmaya başlamak için sizi motive etmiş oluyor. Tabi bunun ne kadar uygulanabilir bir madde olduğu tartışılır ama denemekte fayda var.
Ben bu maddeyi farklı bir şekilde uyguladım ve jüriden bir önceki güne arkadaşlarımla şehir dışı için iptal edemeyeceğim bir gezi ayarladım. Bu yüzden geziden önceki gece paftamı bitirmek zorunda kaldım. Bu delilik ama gerçekten işe yarıyor.